Collectie-item
Ouder worden (a Viruly)
Instelling/bron: Stichting Kunstschilder Huib van Vugt
Naar aanleiding van een expositie schreef een recensent van de Haagsche Courant eind 1989: "Typerend (...) voor het werk van Van Vugt zijn de tekstfragmenten, die op heel vanzelfsprekende en beeldende wijze in zijn schilderijen verwerkt worden. Als lange (...) linten slingeren ze zich door de voorstellingen, maar blijven daarbij toch leesbaar, zoals in het schilderij waar het gedicht 'Oud worden en de dingen niet meer weten' van de vlieger/dichter Viruly geciteerd wordt."
Van Vugt verwerkte het genoemde gedicht inderdaad in dit schilderij, beginnend met de woorden "Oud worden, en de dingen niet meer weten! Nieuw Zeeland... Djask... was ik daar werkelijk? Ik?" en eindigend met "hij haalt zijn schouders op: het is voorbij". Of Van Vugt dit gedicht koos vanwege eigen gevoelens over het ouder worden is niet bekend. Wellicht was het bedoeld als een eerbetoon aan Viruly, die Van Vugt persoonlijk moet hebben gekend. De dichter overleed in 1986, rond de tijd dat Van Vugt voor het eerst tekst opnam in zijn schilderijen. Mogelijk vormde dit gegeven zelfs de aanleiding en beviel de toevoeging van tekst Van Vugt goed. Vanaf halverwege de jaren tachtig vulde Van Vugt de beeldelementen in zijn schilderijen regelmatig aan met tekstfragmenten. Een enkel schilderij bestaat zelfs volledig uit 'linten' van woorden.
De beschrijving van reizen naar allerhande bestemmingen - Adriaan Viruly vloog net als Van Vugt voor de KLM - in het gedicht moet hem hebben aangesproken vanwege de gelijkenis met zijn eigen leven als reiziger. De KLM bleef ook na de beëindiging van het dienstverband een rol spelen in het leven van Van Vugt. Zo exposeerde hij bij twee voormalige pursers van de KLM: Max Schreuder en Herman Krikhaar.