Collectie-item
No 1 Spirit of art
Instelling/bron: Design Museum Den Bosch
koffieservies, bestaande uit: a) koffiekan met deksel glazuren bi.: glanzend transparant glazuren bu.: glanzend polychroom decoratie bu.: gestileerde figuurtjes b) suikerpot met deksel; glazuren bi.: glanzend transparant glazuren bu.: glanzend polychroom decoratie bu.: gestileerde figuurtjes c) melkkan, glazuren bi.: glanzend transparant glazuren bu.: glanzend polychroom decoratie bu.: gestileerde figuurtjes d) kop-en-schotel (6x) glazuren kop bi.: glanzend transparant glazuren kop bu.: glanzend polychroom decoratie kop bu.: gestileerde figuurtjes glazuren schotel bi.: glanzend transparant e) ontbijtbord (6x)glazuren bi.: glanzend transparant glazuren bu.: glanzend polychroom decoratie bi.: gestileerde figuurtjes f) bord, glazuren bi.: glanzend transparant glazuren bu.: glanzend polychroom decoratie bi.: gestileerde figuurtjes Geglazuurd porseleinen koffieservies, in een serie van 500 stuks vervaardigd door de firma Villeroy & Boch, bestaande uit koffiekan, melkkan, suikerpot, gebakschaal, koppen, schotels en bordjes. Het witte servies is gedecoreerd met zwarte patronen die menselijke lichamen uitbeelden. Onder de patronen zijn lintachtige abstracte figuren zichtbaar in de kleuren rood, geel, blauw en groen. Het servies verscheen vlak na de dood van de ontwerper, de Amerikaanse multimediakunstenaar Keith Haring (Reading, Pennsylvania, 1958 - New York, 1990). De vereenvoudigde, uit duidelijke contourlijnen opgebouwde figuren zijn kenmerkend voor de beeldtaal van Haring. Eind jaren '70, tijdens de hoogtijdagen van de punk, trad hij op als performancekunstenaar in de New Yorkse clubscene. Geïnspireerd door graffiti begon hij vooral in metrostations snelle illustraties op lege reclameborden te maken. Haring ervoer zijn manier van tekenen als performance, vanwege de directe invloed die hij ondervond van omgeving en omstanders. Op een vergelijkbare spontane manier voorzag hij gevonden objecten van tekeningen, waarbij hij geïnspireerd werd door het chaotische stadsleven, de televisiecultuur en volkskunst uit antieke en niet-westerse culturen. Met zijn dwarse patronen probeerde Haring niet zozeer om de vorm van het object te articuleren, maar om het tegen te spreken en daardoor nieuw leven in te blazen. De beeldtaal van Haring viel in de smaak bij een groot publiek en dit succes stimuleerde hij bewust door seriematig geproduceerd werk tegen een lage prijs op de markt te brengen. Vaak greep Haring de gelegenheid aan om zijn kunst in te zetten voor activisme rondom maatschappelijke problemen als honger, de wapenwedloop en AIDS, waaraan hij zelf overleed.