Het zijn de gebrandschilderde ramen in de kloostergang van het karmelietenklooster in Boxmeer. Ze werden in de zeventiende eeuw ontworpen door Abraham van Diepenbeeck (1596-1675), geboren in ’s-Hertogenbosch, maar werkzaam in Antwerpen. De ramen geven taferelen weer uit de geschiedenis van het klooster en ook van de eucharistie, zoals het hier afgebeelde raam, een voorstelling van het bloedwonder van Boxmeer uit omstreeks 1400.
Boxmeer was een vrije heerlijkheid binnen het hertogdom Brabant en zowat de enige waarvan de soevereiniteit na 1648 niet betwist werd door de Staten-Generaal. Toch voelden de graven uit het Huis Bergh, aan wie de heerlijkheid toekwam, behoefte om hun gezag in dit gebied te benadrukken en zo ook de vrije uitoefening van het katholieke geloof te garanderen. Een klooster leek hen daartoe heel geschikt en dus haalde graaf Albert van den Bergh in 1652 Antwerpse karmelieten over om zich in Boxmeer te vestigen.
De ramen, geschonken door de graaf, zijn gemalin en enkele van hun verwanten, zijn een blijvend blijk van de adellijke bemoeienis met dit klooster. Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakten ze net als de omringende gebouwen ernstig beschadigd en werden nadien met veel moeite gerestaureerd.
Bronnen
Van Liebergen, L., Waer een paradis. Kloosterleven in Brabant na de Reformatie, Uden, 1987.
Van Leeuwen, W., De 100 mooiste kerken van Noord-Brabant, Zwolle, 2012.
Van Oudheusden, J., Erfgoed van de Brabanders. Verleden met een toekomst, ‘s-Hertogenbosch, 2014.
Van Uytven, R. (red.), Geschiedenis van Brabant, van het hertogdom tot heden, Zwolle, 2004.
Dit artikel is een bewerking van een tekst uit J. van Oudheusden, Erfgoed van de Brabanders. Verleden met een toekomst, ‘s-Hertogenbosch, 2014, 141.