281. rouwe schoefel

281

Dit verhaal was een onderdeel van het dialectspel Bij wijze van... za'k mar zegge.

Deelnemers hoorden dit verhaal op de lokale radio, en de vraag was wat het woord aan het einde van het verhaal betekende. Meer informatie vind je op de website van 'n Lutske Brabants.

Het verhaal

Goejendag wir, beste vriendinne n’en vriende,

Ik wul ’t vandaog ’s emme n’oover m’ne beste vriend, Lewie. 

Ik denk naomelek da meense veul vriende kunne n’emme, mar echte vriende, die edde dikkels mar ’n paor, a’t ’r op aon komt. Want a’t ’r nukt, dan zèèn oew zoowgenaomde vriende dikkels in gin velde n’of weege mir te bekenne.

Nouw, mèène beste vriend jeet Lewie. Mar ik noem ’m netuurlek Wiete, want zoow jeet iederjeen meej de naom Lewie.

De Wiete is weezelek ’ne goeje kammeraod. IJ zal me nwoot nie in de steek laote. IJ oef mar te denke da d’ik iets wul gaon doen, of ij kom d’al meej z’ne n’aomer en z’n bwoormesien om t’ellepe. Daor lot ie z’n èège kerwaaje vur staon.

Jin dienk is toch wel jammer. Lewie is naomelek nogal ’ne … rouwe schoefel.