Deelnemers hoorden dit verhaal op de lokale radio, en de vraag was wat het woord aan het einde van het verhaal betekende. Meer informatie vind je op de website van 'n Lutske Brabants.
Het verhaal
Hás Knaors waar ’n kummelek mènneke dè wèinig plezier in ’t leeve brocht. Hij ha ok nie veul reejen um vrolek te zen. Hij gonk hil z’n leeven al mank èn ha unnen driewieler ès fiets. Hij din rond bé de boerren um te vraogen of ze gin kùikes of pootgoewd bé hum wón bestelle. Veul minsen in onzen hoek dinne dè wèl, want och, Hás waar mar unne èèreme klótzak, die geholpe moes worre.
Hás wier dùrrum toch bé de miste minsen in ons buurt binnegelaoten èn getrakteerd op ’n bèkske èn wè rook. Mar dè duurde op sommigte plòtse nie lang, want Hás waar gin plezierigen buurter. Nee, Hás waar grif unne vrèilkloot.
‘ne Vrèilkloot is een pestkop: iemand die het niet kan laten om te plagen en te pesten. Het is een samenstelling van kloot en vrèile, een werkwoord dat ‘wringen’ betekent, maar ook ‘dwarsliggen’ en ‘treiteren’. Vrèile komt van een oudere vorm vrèègele. In het Standaardnederlands bestaat dat als wregelen, dat ‘ineendraaien’ betekent. Het is een afleiding van het verdwenen Middelnederlandse wrîgen, dat de betekenis ‘ineengroeien’ had.