Deelnemers hoorden dit verhaal op de lokale radio, en de vraag was wat het woord aan het einde van het verhaal betekende. Meer informatie vind je op de website van 'n Lutske Brabants.
Het verhaal
Goejendag wir, meense.
Ik weet nie of ik ’t wel ’s verteld eb, mar ik zèèn opgegruuid meej vier zusse. En op ’n gegeeve memènt kwaame die netuurlek jin vur jin op ’n leeftèèd da ze ok ’s wa vedder gienge kèèke as oonze n’èège n’of. Ze kreege belangstelling vur jonge meense meej ’n lange broek aon in plek van ’n kljeed zoowa ze zellef drooge.
Asse dan wir ’n nuuw vriendje opgeduikeld adde, dan moesse ze daor gelèèk meej naor uis komme. Da vriendje moes jirst gekeurd worre, dur oons moeder en dur oons vaoder, mar ok dur de zusse.
Zoow ’ne gast die ad ’t de n’jirste kjeer nie bepaold makkelek. IJ moes alle soorte vraoge beaantwoorde. Waor t’ie vandaon kwaam, wie z’n ouwelui waore en wa ze deeje vur de kost, waor de jonge vur geljeerd ad, of ie goed de kost docht te kunne gaon verdiene, wa vur obbies ie ad, of t’ie veul dronk en gao zoow mar dur.
En, wa d’ok jeel vurnaom was, ij moes ’r goed uitzien. ’ne Knappe schwoonzeun gif knappe klèènkinders, waore ze van mjeening. De jonge kèèrel was dan ok pas jeelemaol goedgekeurd as oons moeder op ’t lest zeej: … ’IJ is goed van pwoote n’en woore.’
IJ is goed van pwoote n’en woore betekent letterlijk ‘hij is goed van poten en oren’. Dat wil zeggen: hij is goed gebouwd, hij ziet er goed uit. Dat er in deze uitdrukking specifiek over de benen en de oren gesproken wordt, nou niet bepaald het eerste waar je op let bij een knappe man, is onderdeel van de grap.