Deelnemers hoorden dit verhaal op de lokale radio, en de vraag was wat het woord aan het einde van het verhaal betekende. Meer informatie vind je op de website van 'n Lutske Brabants.
Het verhaal
’n Potloike
Ties iets wè aatie schrèèft. Komt daor mar ies om mee un vulpen of un balpen. Ast pepier mar un bietje nat ies kregder niks meej opgeschreven. Meej un potloike staode noot meej lege haand, schrijft op karton of of dik papier mer ok op unne kraant. Ties nie dek ik er zelf een in men tesse heb, mar vraog ik on men wederhelft un potloike te leen dan tref ik ’t mistal.
Alleen es ie un overhemd aon heej zonder zakske dan greep ik wel ies mies. Dan ligget op ’t naachtkaasje des zêeker en gewis. ’t Wor naor goei gebruik ok nog wel wêekelijks geslêepen, zo dè wanneer det nodig is ok hil goed functioneert. As niemes zunne punt afbrèkt en ‘t zo verinneweert.
Verrinneweere komt van verruïneren. Het betekent vernielen. Binnen het woord verrinneweere zijn er enkele klanken gehusseld. Wat de medeklinkers betreft zijn de /n/-klank en de /w/-klank omgedraaid. De /w/ schrijf je in verruïneren niet, maar je hoort hem wel: ver-ru-wi-ne-ren werd ver-ri-ne-wu-ren.