Deelnemers hoorden dit verhaal op de lokale radio, en de vraag was wat het woord aan het einde van het verhaal betekende. Meer informatie vind je op de website van 'n Lutske Brabants.
Het verhaal
Goejendag wir, beste meense,
Nog mar tweej weeke geleeje was ’t ellef noovember. D’n ellefde van d’n ellefde. En iedere Braobaander wit, da ta nie zoowmar ’ne daotum is, ej. D’n ellefde van d’n ellefde, da d’is ’t begin van de karnevalstèèd. De dag da te Raod van Ellef bij mekaore komt om de nuuwe Prins, de nuuwe Grwootste Boer, de nuuwe Nar, de nuuwe Garde en weet ik wa vur nuuwe funksiejenaorese nog mjeer te kieze. De dag ok da dikkels ’t nuuwe mottoow bekendgemokt wordt. En da d’allemaol op ’n vast memènt, naomelek saoves om ellef menuute n’oover elleve.
Bij veul meense ziede vanaf dan ’n daonege gedragsveraandering. De peerejoode van ’Oew èège zèèn’ en ’Agge mar leut et’ is aongebrooke. Meense van boove de grwoote slwoote begrèèpe daor dikkels niks van. Die gelwoove da d’t oons aljeen mar gaot om veul drienke en vremdgaon. Mar da d’è niks meej Karneval te maoke.
A ge de karnevalstèèd in jin woord zouw motte saomevatte, dan denk ik da ta d’is: … leuteg.
Leutig is een afleiding van leut, dat ‘plezier’ betekent. Leutig betekent dus plezierig, plezant, vrolijk, leuk. Leut als woord voor ‘plezier’ is typisch voor West- en Midden-Brabant. In het noordoosten van de provincie wordt van oudsher vooral schik of skik gebruikt.