Deelnemers hoorden dit verhaal op de lokale radio, en de vraag was wat het woord aan het einde van het verhaal betekende. Meer informatie vind je op de website van 'n Lutske Brabants.
Het verhaal
Ach, mijn oma zaleger. Ze kon nog welles zuchte n’en moppere n’as ‘t ammaal nie zo naar d’r zin gong en ’t nie opschoot.
‘Mot ik swijle n’eve n’ellepe n’oma’, vroog ik dan verzichteg?
En dan keek ze naar mijn en moes z’om d’reige lache.
‘Ach kind’, zee ze dan. ‘Se menke tijje zal ’t wel goed komme’.