Deelnemers hoorden dit verhaal op de lokale radio, en de vraag was wat het woord aan het einde van het verhaal betekende. Meer informatie vind je op de website van 'n Lutske Brabants.
Het verhaal
In veurberèijing op Koningsdag waar ’t in ons buurtje ’n drukte van belang. Dè begint al weeke tevurre. Hier worre de kéénderfietskes nog van oranjebooge vurzien èn al dè klèin grut mót in ’t oranje gestooke worre. Strakke kùmt dè jong volk ammel bé mekaren op de dùrpsmèrt. ’t Oranjekomitee zùrgt daor vur ’n fistelijke ontvangst vurdè de spullemèrt vur ’t jong volk kan beginne.
Dè gebeurt pas nòdè de winnaar van de schónste fietsversiering bekend gemakt is. Die bekendmaking gebeurt dur onzen aauwen buurman Jan. Die hi vruuger nog in de geminteraod gezeete èn wies wor de segare stonne, zoowès toen strééjlek gezeed wier. Mar Jan die voert z’n eerefunksie van hoofd jurylid vakkundig ùit èn alleman hi respèkt vur hum. Zeeker nou ie z’n lintje draagt op z’n beste donker pak. Iedereen is ’t over ins: Jan ziet ’r piekelant ùit.
Het woord pikelant betekent ‘tot in de puntjes verzorgd’. Het is waarschijnlijk een verbastering van het Franse pétillant, dat ‘bruisend’ of ‘fonkelend’ betekent, onder invloed van piquant. In Swanenbergs dialect wordt naast pikelant ook wel figelant gezegd, dat van het Franse vigilant komt en ‘waakzaam; flink’ betekent. Mogelijk is pikelant dus juist een vervorming van figelant.